Over mij
Mensen echt ontmoeten, in verbinding zijn vanuit de verbinding met mezelf, dat is voor mij heel belangrijk. Het leven, ook mijn leven, is vol ups en downs en ik leer deze steeds beter met open hart en open blik tegemoet te treden. ‘Hope for the best but be ready for the worse’, zei iemand in India tegen mij toen ik daar op reis was in 1995. Deze levenswijsheid is mij tot de dag van vandaag bij gebleven.
Ik ben Jacomien Marinussen, 62 jaar. Ik ben opgegroeid in Zeeland. Na de middelbare school ging ik in de verpleging werken. Daar was ik meteen geïnteresseerd in het mysterie van lijden en dood. Na een periode in het buitenland volgde ik de VHBO (Voortgezette Hogere Beroepsopleiding voor Verpleegkundigen) in Nijmegen. Om zo mijn mensvisie te verbreden en bredere ervaring op te doen in de gezondheidszorg. Mijn interesse lag ook daar bij lijden, sterven en rouw. Ik heb jaren gewerkt als wijkverpleegkundige, later als hoofdwijkverpleegkundige en als divisiemanager.
In mijn vrije tijd reisde ik veel en leerde ik over en van andere culturen. Van daaruit ging ik mij verdiepen in de alternatieve geneeswijze en ik volgde de opleiding tot Reikimaster volgens Usui Shiki Ryoho. Ik was vrijwilliger bij de terminale thuiszorg en werkte tien jaar als coördinator vrijwilligers bij Hospice Het Clarahofje in Goes. In 2021 stopte ik met deze baan en volgde de post-HBO-opleiding rouw en verlies aan de Hogeschool Zeeland
Yoga en zenmeditatie zijn voor mij de opstap geweest naar de cursussen ‘leven met sterven’ van Irene Bakker. Sinds 2021 ben ik verbonden aan het Landelijk Expertisecentrum Sterven, eerst als bestuurslid en nu als mededocent bij de post-HBO Intensive ’Omgaan met sterven’. Zie website van landelijk expertisecentrum sterven.
https://landelijkexpertisecentrumsterven.nl/
Ria Weyens en ik geven samen retraitetrainingen ’Rust vinden in de onrust’, leren sterven in het leven. Deze retraitetraining is voor hulpverleners in de (terminale) zorg en voor ieder die geïnteresseerd is in het eigen proces van (dood)gewoon leven en sterven. In deze verdiepingsdagen staan we stil bij het kleine sterven en het grote sterven in ons eigen leven of in het leven van geliefden. ‘Sterven doe je niet ineens, maar af en toe een beetje’ zei Toon Hermans. Wanneer we alle houvast (lijken) te verliezen en overweldigd worden door heftige emoties, gaan we door het kleine sterven. In deze momenten van angst en machteloosheid kunnen we iets ervaren van wat mensen meemaken in het aangezicht van de dood: het grote sterven. Als we deze angsten leren (h)erkennen en delen, opent er zich een dieper Bewustzijn van Liefde en bewust Leven wat vertrouwen geeft.
De eerst volgende retraitetraining is 12 – 14 april 2025 in Sarephta in Brugge
Geïnteresseerd? Neem vrijblijvend contact met me op.
